ѓаволштилак | м.
ѓаволштина | ж.
Ѓаволеста, шеговита постапка. Нејзините ѓаволштини беа непресушливи. За што друго можеше да му треба тоа дрво ако не за некаква ѓаволштина.
ѓак | м.
Тој што се подготвува да се замонаши во манастир. Тој е манастирски ѓак.
ѓакон | м.
Свештено лице што му помага на свештеникот (или епископот) при богослужба; припадник на најнискиот од трите чина во црковната хиерархија.
ѓаконик | м.
Просторија покрај олтарот или вдлабнатина во олтарот што служи за чување црковни предмети за кои обично се грижи ѓаконот.
ѓаконство | ср.
Ѓаконска должност, служба.
ѓаконува | несв.
Врши должност на ѓакон.
ѓаур | м.
Неверник, христијанин, немуслиман; Таму имало луѓе-ѓаури што не признавале ни цара ни везира
ѓаче | ср.
Дете што му помага на свештеникот за време на големите празници при богослужбата.
ѓебре | ср.
Крпа од грубо платно со која се тимари, трие коњот.
