ѕверка | ж.

ѕвер_1 Никаква трага немаше, ни од човек, ни од ѕверка. Зимувањето во земјанка го принудува човекот многу нешто да научи од ѕверките.

ѕверски | прид.

Што му припаѓа, што се однесува на ѕвер. Ѕверско легало. Ѕверски канџи.

ѕверство | ср.

Нечовечна, свирепа постапка. Повеќе жени биле жртви на неговото ѕверство. Фашистички ѕверства. Тие вршеле ѕверства над беспомошните деца.

ѕвечалка | ж.

Детска играчка што ѕвечи. На детето му падна ѕвечалката од рака. Пластични ѕвечалки.

ѕвечало | ср.

ѕвечарка | ж.

Отровна змија со рожести прстени на крајот на опашката коишто ѕвечат при движење; Crotalus horridus.

ѕвечи | несв.

Издава метален звук, звук од стакло и сл. Ѕвечеа жолтиците на момините гради. Селаните ѕвечеа со вилите. При здравицата ѕвечеа чашите.

ѕвечка | несв.

Ѕвечи со намален интензитет. Синџирот ѕвечка околу вратот на песот. Ѕвечкаат денарите во џебот. Луѓето јадеа и молчеа, ѕвечкаа само лажиците.

ѕвечка | и.

ѕвечалка.

ѕвечкав | прид.

Што ѕвечка, што има својство да ѕвечка. Ѕвечкав појас. Ѕвечкави ниски.