јакне 1 | св.
Офне, лелекне од болка или тага. Ја гризев перницата за да не јакнам.
јакне 2 | несв.
Станува појак, посилен. Детето растеше и јакнеше брзо. Со правилна исхрана и со вежбање мускулите јакнат.
јакнее | несв.
јакобинец | м.
Член на радикалното политичко крило од времето на Француската револуција; револуционер.
јакобинство | ср.
Радикално политичко движење од времето на Француската револуција.
јакост | ж.
Состојба на тоа што е јако кон зн. и 2.
Јакупица | ж.
Планина во Македонија.
јакуцка | ж.
Дел од горна облека (обично од гуња) за покривање на главата; качулка. Ја грабна гуњата и ја стави јакуцката на глава.
јалдаз | м.
Позлата.
јалдазлив | прид.
Што е прекриен со позлата, позлатен.
