јанган | м.

Јангцекјанг | м.

Река во Кина.

јаникара | ж.

Вид заразна болест, црн пришт; антракс. Го фатила јаникара.

јаничар | м.

Војник во османлиската војска, пешадија, формирана од исламизирани христијански заробеници, пополнувана со насилно одземени христијански деца од поробената раја. Го грабнаа од дома и го пратија во Истанбул за јаничар.

јанија | ж.

Вид чорбесто јадење со месо и зеленчук.

јанлаш | прил.

јановденче | ср.

Вид цветно растение со ситни бели цветчиња што цвета на Јанов ден (Иванден), во јули; Galium odoratum.

јанта | ж.

Овчарска кожена торба.

јантар | м.

Скаменета смола од прастари иглолисни дрва, обично проѕирна, со боја од бледожолта до темноцрвена, од која се изработува накит, делови од медицински инструменти и сл.; Прстен со јантар.

јануари | м.

Првиот месец од календарската година; коложег.