јаглен | м.

Согорлива материја од растително потекло, во цврста состојба што се ископува од земјата; камен јаглен. Наоѓалиште на јаглен.

јагленар | м.

Тој што прави и / или што продава јаглен. Јагленарите работеа до доцна.

јагленарник | м.

Место каде што се ископува или се прави јаглен. Јагленарникот не е далеку од селото.

јагленен | прид.

јаглениса | св.

Стане јаглен; се јаглениса/се јагленоса. Гредите јагленисале. Дрвото одамна јагленисало.

јагленов | прид.

Што е од јаглен. Јагленов прав. Избиваше јагленова пареа.

јагленокоп | м.

Место каде што се ископува јаглен; наоѓалиште на јаглен. Тој се симнуваше во јагленокопите.

јагленород | м.

јаглерод | м.

Хемиски елемент, во гасовита состојба, важен составен дел на сите органски материи; знак С.

јаглероден | прид.

Што содржи јаглерод, што се однесува на јаглерод. Јаглеродна киселина. Јаглеродни соединенија.