Резултати за пребарувањето: ар
варвар | м.
Кај старите Грци и Римјани ‒ име за народите и племињата што не биле од нивната етничка и културна заедница. Во овој дел на цивилизацијата народите се делеа на византијци и варвари.
Асмара | ж.
Главен град на Еритреја.
извари | св.
Изврие, испари. Супата изварила.
карнер | м.
Украсен пораб или пришиена набрана лента, обично на облека, завеса и сл. Фустан со карнери.
нареси | св.
Накити, украси. Ја нареси уздата на коњот со китки и разни мониста.
варај! | изв.
Извик што се употребува кога се повикува некој за да му се каже нешто чудно, жално, страшно.
нареди 2 | св.
Стави, размести во определен ред. Го нареди по височина меѓу првите. Ги нареди книгите по писатели.
нареже | св.
Со режење добие доволно парчиња, делови од нешто; насече. Нареже леб.
нарече | св.
Даде име, прекар, назив, на некого или на нешто, именува некако. Жената ја нарече страдалница, и не згреши. Нè нарекоа прости, варвари, а ни го крадеа културното богатство. Тој метеж го нарекоа преселба. Цвеќето што го носеше го нарекле обетка.
вајкар | м.
Вткаени линии по должината на платното, по основата.
