цика | несв.

игра | несв.

Се занимава, се забавува на некако начин, со нешто, со некаква игра. Децата играа криенка. Малиот играше со татка си. Навечер игравме карти. Соседите често играа шах.

влак | м.

Вид брана за влачење нива.

зван | прид.

Во изразот – звани и незвани – викани и невикани, канети и неканети; кој треба и кој не треба, на кој му е местото (некаде) и на кој не му е, кој има право (на нешто) и кој нема.

чади | несв.

Испушта чад. Оџаците на куќите деноноќно чадеа. Во пепелникот чадеше запалена цигара.

амка | несв.

Се обидува да касне малку од нешто, поврзано со обичај за Прочка. Во собата децата го амкаа јајцето.

чап! ² | изв.

Извик при имитирање ненадејно, брзо фаќање нешто со рака, со шепа; А јас, чап, го фатив.

зган | м.

чаре | ср.

Спас, излез од некоја ситуација, помош. Треба да се бара чаре, друго нема. Чарето е најдено, ќе ја мажи ќерката во чорбаџиска куќа.

азил | м.

Заштита што една држава им ја укажува на политичките емигранти од странски земји. Им даде азил на воените бегалци кога беа најзагрозени.