залута | св.

Почне да лута, да скита; лута. Тој залута низ улиците на градот.

потера | св.

Почне да гони некого или нешто; подгони. Тој ја зеде прачката и го потера коњот. Овчарите го потераа стадото. Луѓето ги потерале врзани в град.

потаму | прил.

Со просторно значење – во определен правец, понапред, подалеку. Зад реката се касарните, а уште потаму голите и сиви ридови. Не сакаат да погледнат потаму од носот.

потака | прил.

потега | несв.

гнидав | прид.

Што има гниди. Гнидави деца играа пред куќата.

лизгав | прид.

Што има мазна површина, што не создава големо триење. Полека одеше по лизгавиот пат. Дланките му беа испотени и лизгави. Лизгав свилен чаршаф. Ја фати лизгавата коприна.

потепа | св.

Тепа малку, кратко време. Го потепа и го пушти да си оди.

гнетач | м.

Човек што гнете.

за'рти | св.

Почне да 'рти. Житото за'рти.