припка | несв.

Лесно трча, трчка. Детето припкаше по мајката.

приоѓа | несв.

присад | м.

Вид калемена овошка.

изруча | св.

Изеде ручек, јадење до крај; Слатко го изручавме зелникот.

притаи | св.

Прикрие нешто да не може да биде видено, чуено; не пројави, не изрази (чувство, желба и сл.). Таа го притаи здивот и се скри во грмушката. Таа успешно ги притаи своите чувства пред непознатиот. Децата го притаија своето љубопитство и веќе ништо не прашуваа.

изрипа | св.

Со рипање скокне на нозе, наеднаш, неочекувано. Коњот изрипа за да не му го стават оглавот. Жабите изрипаа во плитката вода. Од грмушките изрипаа војници.

мамлив | прид.

Лажлив. Се дружеше со сомнителни и мамливи луѓе.

мамуза | ж.

Метален дел на петицата на задниот дел од чизмите со кој се подбуцнува коњот при јавање. Го бодеше коњот со мамузите за да трча побрзо.

изрига | св.

Исфрли силно со ригање, блуе. Вулканот изрига лава во огромни количества. Оџакот изрига црн чад.

примач | м.

Тој што прима нешто од некого. Примач на пораката. Примач на пратки.