риза | несв.

Слуша, е послушен. а) За човек. Му измеќаруваше и го ризаше. Да ја ризате баба ви! б) За дел од телото. Едната рака почнува да не го риза. Очите не го ризаат веќе.

ајле | прил.

Прилично, доста, многу, значително. Немаше давање-земање ајле, ајле со чаршијата.

Баку | ср.

Главен град на Азербејџан.

дева | ж.

Девица, девојка – како составен дел од името на христијанската Богородица. Света дева Марија.

жуга | несв.

Тера посилно во својот развој, заживува; Зародиш на смев почна да жуга во мене.

роса | ж.

Водни капки што напролет и во лето, во вечерните и во утринските часови ги покриваат земјата и растенијата. Утринска роса. Сонцето веќе ја крена росата. Пролетна роса.

вена | ж.

Цевчест крвен сад низ кој крвта од организмот се враќа во срцето. Повторно проструи крвта низ вените. Попуштени вени.

'рпа | несв.

Издава звук 'рп, остар и едноличен, обично, при џвакање. 'Рпа зелка. 'Рпа праз.

дела | несв.

жица | ж.

Усукана нишка; конец. Конец од три жици.