волче | ср.

волев | прид.

Што пројавува или изразува волја. Волев флуид. Волево реагирање. Волеви својства.

волеј | м.

Удар на топката додека е во лет, пред да падне наземи (во тенис, фудбал и сл.). Ја смести топката во мрежата од волеј. Неговите волеи се силни и прецизни.

волен | прид.

Слободен. Волен момок. Волно ветарче. Волни летови.

волна | ж.

(само едн.) Густи влакна што го покриваат телото на некои животни (овци, камили и сл.). Го галеше јагнето по меката волна. Ги вардеше овците да не си ја оскубат волната низ шипјето.

волја | ж.

Една од основните психички способности на човекот која управува со неговите свесни постапки и решава дали нешто ќе се направи или не. Никој не можел да ја скрши неговата челична волја. Само мојата волја определува што ќе ми се случува.

волов | прид.

Што му припаѓа на вол. Волова кожа. Волов рог.

ѓавол | м.

Натприродно суштество кое обично живее во пеколот, замислено како олицетворение на зло; зол дух, враг, сатана. На секоја лејка живееше по еден ѓавол. Ѓаволот е оној што им ги носи во приказната сите несреќи на луѓето.

волан | м.

Направа во вид на тркало што служи за управување на автомобил, моторен чамец и сл. Сигурно го држеше воланот на камионот.

волти

Зборот е поврзан со: