Резултати за пребарувањето: врат
врат | м.
(анат.) Дел од телото кај човекот и животните што ја поврзува главата со трупот. Таа си играше со свирчето што ѝ висеше на вратот. Гуските ги издолжуваа вратовите.
врата | ж.
Направа што затвора или отвора некој отвор низ кој се влегува и излегува од соба, куќа, двор, градина и др. Потропа на вратата од одајчето. Излегува и ја треснува вратата. Чкртна со вратата. Влезна врата. Еднокрилна врата. Двокрилна врата. Споредна врата.
врати | св.
Даде назад нешто што е земено, грабнато. Врати заем. Врати пари. Врати долг. Ни го врати тоа што е наше.
врати
Зборот е поврзан со:
сврат | м.
Вододел, раздел на вода во два тока.
неврат | ж.
Неопределено место од кое нема враќање; обично во составот: отиде во неврат. Сè што е убаво толку брзо си оди во неврат.
вратло | м.
Тој што има дебел врат.
вратен | прид.
Што припаѓа, што се однесува на врат. Вратни жили. Вратен прешлен.
вратар | м.
Лице што го следи, го контролира влезот во зградата или во определен простор. Вратар во претпријатието.
вратка | ж.
Возврат за нешто. Сакам насмевка да им подарам како вратка за она најскапото. Ова ти е вратка за сите навреди.
