дух | м.

Психички способности – свест, мислење, способност за спознание.

духови

Зборот е поврзан со:

воздух | м.

Невидлива смеса од гасови, главно азот и кислород, што ја сочинува Земјината атмосфера и што ја вдишуваат живите организми. Длабоко го вдишуваше шумскиот воздух. Надвор ја заплисна свежиот утрински воздух.

духовен | прид.

(филоз.) Што се однесува на човековата свест, на умствената дејност на човекот, на духот; дух Духовен живот. Духовен развој.

духовно | прил.

Зборот е поврзан со:

духовит | прид.

Што умее да забавува, да засмејува, што има смисла за хумор. Од него нема подуховит човек. Духовита досетка. Духовити зборови.

Духовден | и.

духовник | м.

Свештеник. Духовникот ја благослови трпезата.

Духовден

Зборот е поврзан со:

духовито | прил.

Зборот е поврзан со: