волен | прид.

Слободен. Волен момок. Волно ветарче. Волни летови.

желен | прид.

Што чувствува желба, што сака некого или нешто. Желна бев за тебе. Тој беше желен за добра музика.

долен | прид.

Што е долу, под нешто друго, што се наоѓа на помала висина; горен. Долна усна. Долна страна. Долни гранки. Долни скалила.

иглен | прид.

Што се однесува на игла, што е дел од игла. Иглен врв. Иглени уши.

гален | прид.

Што е разгален. Галено дете.

кален ¹ | прид.

За метал – што станал многу тврд со калење. Кален челик.

зелен | прид.

Што е со боја на трева, на свежи, неовенати лисје. Зелена хартија. Зелена кошула.

грлен | прид.

Што доаѓа од грлото, што се образува во грлото. Грлен призвук.

жален | прид.

Што изразува жал. Жален поглед. Жален глас. Жален израз на лицето.

пален | прид.