тег | м.

Метален предмет со точно утврдена тежина што служи за мерење на други предмети на вага, кантар и сл.

стег | м.

тегла | ж.

Стаклен сад со валчеста форма за чување слатко, зимница и сл. На масата имаше тегли со мармалад и мед.

тегав | прид.

Што е полн со жили; жилав. Тегаво месо.

стега | несв.

стегне.

тегет | м.

Темносина боја, темносин. Тегет костум.

тегел | м.

Двоен шев.

стега | ж.

Направа за стегање, за спојување, за прицврстување на нешто.

потег | м.

Црта, линија како основен елемент при цртањето, сликањето. Неговата сликарска техника се карактеризира со широки потези.

тегли | несв.

а) Влече запрежна кола; вози, движи нешто влечејќи го по себе. Коњите тешко теглеа по калливиот пат. б) Пренесува товар влечејќи го по земја или носејќи го. Некои растовараат, а некои теглат големи греди. Секојдневно тегли по неколку вреќи цемент.