Резултати за пребарувањето: ѕид
ѕид | м.
Вертикален дел од куќа, зграда и др. врз којшто лежи покривот или дел што го преградува внатрешниот простор. Варосан ѕид. Ѕидови без прозорци. Мала куќичка со четири ѕида од плитар. Дебели ѕидови од камен. Внатрешни ѕидови.
ѕида | несв.
Гради, прави ѕид (од камен, тула, бетон и сл.), куќа, зграда и др. Работниците мешаа малтер, ѕидарите ѕидаа. Ѕидаме нова куќа.
ѕида
Зборот е поврзан со:
ѕидар | м.
Тој што ѕида ѕид, куќа и др.; занаетчија што се занимава со ѕидање, со градење куќи, згради и др. На сите катови се наоѓаа молери и ѕидари. Тој беше печалбар, ѕидар по занает.
ѕидје
Зборот е поврзан со:
ѕиден | прид.
Што е за на ѕид. Ѕиден часовник. Ѕиден календар. Ѕидна светилка. Ѕидни весници.
вѕида | св.
Вгради, заѕида (во ѕид). Многу бигорни камења вѕидале мајсторите во манастирот.
доѕида | св.
Заврши со ѕидање. Мајсторите го доѕидаа мостот.
ѕидоса | св.
Направи ѕид, огради со ѕид. Ѕидарите ѕидосаа. Мајсторот ѕидоса дел од оградата.
заѕида | св.
Почне да ѕида, да гради; ѕида. Утре ќе ја заѕидаме новата куќа.
