занемее | св.
занемен | прид.
За глас, за звук – што е молкнат, стивнат, замрен. Занемена гитара. Занемена утка.
занеми | св.
Стане нем, ја изгуби моќта за говор. Оттогаш таа занеме и никогаш повеќе не прозбори.
занеможе | св.
Стане немоќен, бессилен, се разболи; Тој одеднаш занеможел и легнал в постела.
занес | м.
Претерано воодушевување, восхит. Поетски занес. Љубовен занес. Младешки занеси.
занесе 1 | св.
Однесе во определена мера или целосно во друг правец од саканиот. Силниот ветар го занесе кајчето далеку од брегот. Матицата ме занесе и не можев да излезам од реката.
занесе 2 | св.
За птица – почне да несе јајца. Кокошките се млади, уште не занеле јајца.
занесен 1 | прид.
Што е воодушевен, восхитен. Занесен човек. Занесени туристи.
занесен 2 | прид.
Што предизвикува занес
занесеник | м.
Тој што е занесен во нешто, што е премногу одушевен, обземен од нешто; фанатик. Млад занесеник. Верски занесеници.
