заповива | св.
Почне да повива (дете). Мајката го заповива бебето.
запознае | св.
Оствари, воспостави односи на познанство меѓу други лица; претстави некого некому. Вчера го запознав новиот директор на училиштето. Тој ме запозна со својата братучетка.
заползи | св.
Почне да ползи, залази. Низ тревата заползија полжави.
запомни | св.
Задржи во паметење, во сеќавање некого или нешто; запамети. Запомни го ова што ќе ти го кажам. Таа добро го запомни неговото име.
запопи | св.
Ракоположи за свештеник, за поп. Владиката запопи по еден поп во секое село.
запорева се | св.
Почне да се порева. Се запорева, за малку ќе паднеше.
запори | св.
Почне да пори. Небото го запорија молњи.
запорник | м.
Тој што сакајќи се со некоја мома ја запира да се засака со друг и да се омажи; љубовник; несуден маж. Калино, сестро Калино, / тува е гора зелена, / тува је ајдутин Никола, / Никола, твојо запорник.
Запорожје | ср.
Град во Украина.
запоставен | прид.
За кој не се води доволно грижа, што е занемарен. Запоставено дете. Запоставени обврски.
