засени | св.

Направи сенка, намали навлегување, ширење на светлина. Таа ја засени светилката со весник. Облаците го засенија сонцето. Кајсијата ја засени целата бавча. Тој си ги засени очите со рака.

засенчи | св.

Направи да биде темно, обои темно (во сликарството). Нацртаните фигури ги засенчи со молив.

засече | св.

Сече малку, во помала мера. Тој го засече јажето. Со едно ноже го засече месото.

засечка | ж.

засили | св.

Направи нешто да стане посилно, да се изрази, да се пројави во поголем степен. Тој го засили гласот. Виното им го засили расположението. Ветрот го засили пожарот. Партизаните ја засилија својата активност. Возот ја засили брзината по излегувањето од станицата.

засилувач | м.

Средство за засилување.

засимина | св.

Почне да симина/симнува нешто. Таа ги засимина теглите од горната полица.

засипе | св.

Почне да сипе. Тој ни засипа вино во чашите.

засипнат | прид.

За глас и сл. – што е придушен, нејасен; зарипнат. Засипнат глас. Засипнато лаење.

засипне | св.

Добие засипнат глас; зарипне. Тој засипнал од викање.