збревта | св.
збрекне | св.
збреца | св.
збрише | св.
Разурне, срамни со земјата; уништи; сотре. Ветрот ги збриша тукушто насадените цвеќиња. Болеста како да го збриша половина село.
збрка 1 | св.
Измеша, исплетка. Мачето ми ги збрка конците.
збрка 2 | св.
Почне одеднаш да брка, да гони некого. Домаќинот се појави пред куќата и ги збрка децата.
збрка | ж.
Мешаница, недоразбирање. Голема збрка. Се направи невидена збрка околу тоа.
збркан | прид.
Што е збунет, конфузен. Збркана старица. Збркани првачиња.
збркотија | ж.
Мешаница, бркотија, бркотница. Настана голема збркотија, сите зборуваа одеднаш.
збрливи | св.
Побудали некого. Несреќната случка ја збрливи жената. Постапката на синот ги збрливи родителите.
