збудали | св.

Направи некој да стане будала; побудали. Неизвесноста ја збудали.

збуди | св.

Жал ми е да го збудам.

збунет | прид.

Што е збркан; конфузен. Збунета мајка. Збунет одговор. Збунети лица.

збуни | св.

Доведе некого во состојба да згреши, да се збрка, да се најде во забуна, во недоумица; збрка 3. Нејзиното однесување го збуни. Наставникот со последното прашање го збуни ученикот.

збунлив | прид.

Што може да се збуни. Збунлив човек. Збунливо дете.

збунувачки | прид.

Што збунува. Збунувачки поглед. Збунувачки гласови.

збурбати | св.

збуричка | св.

Почне да буричка; Жената збуричка во торбата. Збуричка во фиоката да ги најде ножиците.

збута | св.

Избутка, истисне со буткање некого или нешто. Последните од редот го збутаа старецот до ѕидот. Влегов последен и ме збутаа на последниот ред.

збутан | прид.

Што тешко може да се најде; зафрлен. Збутан крај од градот. Збутана продавница.