зглибоса | св.
Се раскали. Зглибоса дворот од пролетните дождови. Зглибоса патеката што го пресекува паркот.
зглоб | м.
(анат.) Место каде што се допираат и се поврзуваат две или повеќе коски. Еден гостински играч го повреди зглобот на десната нога. Бабата имаше болки во зглобовите.
зглобалија | прид.
Сабја зглобалија.
зглобен | прид.
Што се однесува на зглоб.
зглоби | св.
Сврзе, поврзе зглобови. Детето одвај успеа да ја зглоби играчката.
зглобница | ж.
Вид горна женска облека.
згмечи | св.
гмечи. Тој ја згмечи цигарата во раката. Ги згмечи компирите и направи пире. Ѝ ја згмечи главата на змијата со голем камен.
згнаси се | св.
се гнаси. Се згнаси од глетката. Се згнаси кога кучето му го лизна образот.
згнезди се | св.
Направи гнездо; Ластовички се згнездија под стреата.
згнете | св.
Со гнетење втера, напика; гнете. Ги згнете алиштата во торбата.
