златка | ж.
Куна златка. Mustela martes.
златник | м.
Златна пара (со различна големина и вредност).
златникав | прид.
Што има боја слична на златото. Во рацете држеше огромна фотографија врамена во златникава рамка.
злато | ср.
Благороден метал со жолта боја; симбол Ау.
злато- | претс.
Како прв дел од сложен збор значи дека тоа што е именувано со вториот дел од сложениот збор е од злато или како од злато, златесто (обично во поетскиот јазик): златоглав, златокрил.
Златоврв | м.
Планински врв во Македонија.
златоглав | прид.
Што има глава со боја на злато. Ќе ги чува милувањата на златноглавите птици.
златогрив | прид.
Што има грива со златеста боја.
златоклас | прид.
Што има златести класје
златокос | прид.
Што има златеста коса. Златокоси девојки.
