издишен | прид.
Што се однесува на издишување, што служи за издишување. Издишен вентил.
издишка | ж.
Здив, воздухот што се испушта одеднаш при издишување; издивка. Длабока издишка. Последна издишка.
издишувачка | ж.
Издишување.
издлабен | прид.
Што е добиен од длабење. Издлабена карпа. Издлабена бука.
издлаби | св.
Заврши со длабење, длаби целосно до крај. На клупата тој ги издлаби со ножот имињата на своите другари. Водата издлабила во карпите чудесни форми.
издоговори | св.
Договори конечно, целосно, договори со повеќемина, со сите. Ги издоговоривме сите детали околу состанокот.
издолжен | прид.
Што е подолг од вообичаеното. Издолжен врат. Издолжено лице.
издолжи | св.
Продолжи, направи да биде подолго од порано; Го издолжи вратот кон луѓето што влегуваа.
издотера | св.
Дотера во голем број: а) луѓе; б) добиток; дотера 2. Уреди, многу добро изработи, направи. Ја издотерале куќата, за милина.
издраска | св.
Повреди, оштети драскајќи. Трњето го издраска по лицето.
