изработка | ж.
(само едн.) Процес на работа на некаков производ, на некаков предмет; изработување. Изработка на домашни ракотворби. Изработка на машка и женска конфекција.
израдува | св.
Предизвика радост. Писмото го израдува стариот.
Израел | м.
Држава во Азија.
израз | м.
Надворешен изглед на нешто (на очи, лице и сл.), изразување на чувства. Имаше чуден израз на лицето. Израз на страв.
изразбега се | св.
Побегне на разни страни, во голем број. Сите се изразбегале кога се појавил падарот.
изразболи | св.
Направи да се разболи некој или повеќемина. Ги изразболеа децата по овој дожд.
изразбуди | св.
Направи некој или повеќемина да се разбудат од спиење. Таа ги изразбуди децата викајќи.
изразвика се | св.
Се развика многу, наеднаш. Тој се изразвика по децата.
изразгледа | св.
Разгледа добро, сè до крај. Ги изразгледавме сите дуќани. Го изразгледа набрзина местото.
израздели | св.
Раздели на сите, толку колку што има за делење. Жената го израздели лебот на децата седнати околу огнот.
