качкет | м.
Вид шапка со стреа, козирка. Дедо ѝ секогаш имаше качкет на главата.
качор | м.
Заб што е израснат настрана, криво.
качорлив | прид.
Што се однесува на качор. Качорливи заби.
качулка | ж.
Вид капа, пришиена или закачена за јаката на облеката. Момчето носеше ветровка со качулка.
качунка | ж.
Рано пролетно цвеќе, со бели, жолти или сино-виолетови цветови во вид на ѕвонче; Crocus neapolitanus. Од влажната земја плашливо подѕирнуваа качунките.
каша | ж.
а) Јадење придготвено од сварено брашно со вода или млеко. Каша од пченкарно брашно. Овесна каша. Јадеа пиле со каша. б) Густа смеса добиена од сомелено овошје, зеленчук.
кашав | прид.
Што е како каша. Калта беше кашава од обилните есенски дождови.
кашави се | несв.
Станува како каша, се размекнува. Снегот се кашави под опинците.
кашар | м.
Тој што многу сака каша, љубител на каша.
кашарок | м.
Вид каша.
