кашен | прид.

Што е од каша.

кашест | прид.

Што е како каша, сличен на каша. Кашесто јадење. Кашеста маса.

кашира | св. и несв.

Обложи, обложува, облепи, облепува нешто со листови, слоеви на нешто.

кашка | несв.

Валка (обично со кал). Секогаш ги кашкаше панталоните кога врне дожд.

кашкав | прид.

Што е каллив, валкан, нечист. Работеше во дворот и облеката му беше кашкава.

кашкавал | м.

Вид тврдо жолто сирење. Тој купи пита кашкавал.

кашкавалџија | м.

Тој што произведува кашкавал.

кашла | ж.

Место каде што зимно време престојува и пасе стоката, обично овци и кози; зимско пасиште. Кашлите му се простираа од Лабаново до Биток. Не му дадоа да се приближи до конакот и кашлата.

кашла | несв.

Силно и со карактеристичен звук исфрла воздух од белите дробови, обично при надразнување на слузницата од дишните органи. Повторно го слушна стариот како кашла во одајата.

кашле | м.