кретен | м.
(мед.) Лице што е духовно заостанато а физички закржлавено.
кретенест | прид.
Што има особини на кретен; глупав, будалест човек. Кретенест човек.
кретенизам | м.
(мед.) Болест кај која доаѓа до раѓање на лица со умствена заостанатост и физичка закржлавеност; кретен.
кретон | м.
Вид цврста ткаенина за завеси и покривки. Го прекри мебелот со кретон.
креч | м.
грч_2. (дијал.) вар.
кречетало | ср.
Штичка што се удира во воденичкиот камен и лесно го ниша кошот на него, при што паѓаат зрната меѓу камењата и се мелат.
крешчендо | ср.
Постепено засилување на гласот. Патетично крешчендо. Моќно крешчендо.
крже | ср.
Дете што уште не е крстено.
крз | предл.
Низ. Кинисал крз поле широко.
крзнар | м.
Лице што се занимава со обработка и продажба на крзно и на предмети од крзно; мајстор за крзно. Носеше наметка сошиена од добар крзнар.
