беќарство | ср.
Период на животот што се минува како беќар. Младо беќарство.
беќарува | несв.
Оди беќар, ергенува. Тој уште беќарува.
беќарштина | ж.
бекне | св.
За овца, јагне – испушти карактеристичен глас. Не бекна ниедна овца во трлото.
бекрија | м.
Љубител на пијалак и ноќен живот; пијаница; боем. Тој беше бекрија и безделник од рана младост. Момчиња, млади бекрии.
бекташ | м.
Припадник на дервишкиот ред, по името на основачот Бекташ.
бекче | ср.
Младо бекче.
бекчија | м.
бел | прид.
Што има боја на снег, на млеко и сл.; спрот. црн. Бел гулаб. Бел коњ. Бел цвет. Бели лебеди. Бел мермер. Бело платно.
Беласица | ж.
Планина во Македонија.
