бенкичка | ж.

Горен дел од бебешка облека (обично памучен), што е во директен допир со кожата. На бебето му облекоа бела бенкичка.

берат | м.

Царско писмо, указ, повелба од султан со што се одредува некаква повластеност. Кадијата им нареди на сејмените да ги одврзат селаните за да собираат пари, зашто старите берати не важеа веќе. Македонскиот народ пролеа крв за да добие владички берат.

берач | м.

Тој што бере, што собира плодови и сл. Многу берачи по лозјата.

берба | ж.

Берење, собирање плодови, тутун, дрва и сл. Оваа година имаше берба на шипинки во селото. Време е за берба на јаболката. Годинава дождовите ја попречија бербата на доматите.

бербат | прид.

Нечист, валкан (само во изрази).

бербатен | прид.

Нечист, валкан. Со бербатни прсти мешаше во ваганот. Старецот тешко ги креваше нозете по бербатното сокаче.

бербер | м.

Лице што се занимава со бричење и потстрижување на лица од машки пол. Најстариот син беше бербер по занает. Болнички бербер.

берберин | м.

берберка | ж.

Жена на бербер.

берберлак | м.