лоџа | ж.

Полуотворен трем; галерија со лакови. Панорамата од зад сводовите на балконската лоџа беше уште поубава.

лош | прид.

а) Што не е добар (во морална смисла), зол, злобен; добар. Лош човек. Лоши соседи. Лош карактер. б) Што е опасен, свиреп, крволочен. Лоши кучиња. Лоша ѕверка.

лоши се | несв.

Има чувство на тегоба. Му се лоши од патот. Му се лошеше од тешката реа.

лошо | ср.

Лоша постапка или појава. За лошо беа дојдени. Лошото само не иде.

лошо | прил.

На лош начин, добро. Лошо спиев. Се чувствува лошо. Лошо облечен. Лошо ќе си помине. Лошо ми е.

лошотија | ж.

Особина на тој што е лош; лоша постапка. Никој не можеше да ја запре неговата лошотија. И пијан и трезен правеше лошотии.

лошотилак | м.

Луанда | ж.

Главен град на Ангола.

луб | м.

Тенка штица, обрач на сито, решето. Го сееше брашното со сито што имаше извиткан луб.

лубеница | ж.

Едногодишно растение со големи тркалезни плодови, обично со зелена кора и слатко, сочно, црвено или жолто месо; Citrullus vulgaris.