мерник | м.
мерило.
меродавен | прид.
Што има право да донесува решенија; надлежен, овластен. Судот е меродавен за тој проблем.
мерџан | м.
Корал, украс од корал.
мерџанов | прид.
Што е од корал, корален. Мерџанов ѓердан
месар | м.
Човек што работи во кланица или во месарница.
месарија | ж.
(истор.) Жена што е на ред определено време да ги води домашните работи во семејството, дежурна домаќинка.
месарница | ж.
Продавница за месо.
месач | м.
Тој што меси.
месачка | ж.
месарија.
месен | прид.
Што содржи месо, што е од месо. Месна паштета. Месни производи.
