овоштарство | ср.
Земјоделска гранка што се занимава со одгледување овошни растенија. И С тарите Римјани се занимавале со овоштарство.
овргали | св.
За очи, поглед – впери, насочи кон некого или кон нешто. Таа ги овргали очите право во него. Тој го овргали погледот во жените.
оврши | св.
Заврши со вршење, со вршидба на жито. Вчера го овршивме сето жито.
овтика | ж.
овтикаллија | прид.
овца | ж.
Домашно животно, преживар, што дава волна, млеко и месо; Ovis aries. Блее како овца. Стадо овци. Ги истера овците на пасење.
овчар | м.
Тој што пасе или чува овци. Стар овчар. Млади овчари. На патникот патот, на овчарот стапот – секој со својата работа.
овчарин | м.
овчарлак | м.
овчарник | м.
Просторија, место каде што се чуваат овци. Ѕидани овчарници.
