Огражден | м.

Планина во Македонија.

ограничен | прид.

Што има, на кој му се поставени определени граници. Ограничен простор. Ограничена територија.

ограничи | св.

Определи нешто во просторот, постави граници. Надлежниот сектор го ограничи земјиштето предвидено за изградба на станови.

ограничувачки | прид.

Што ограничува, што поставува некакво ограничување. Ограничувачки фактори.

огранок | м.

Помала организациска единица, понизок дел од организација, партија и сл.

огрденост | ж.

Особина на тој што станал грд или на тоа што станало грдо.

огрди | св.

Стане грд. Тој огрде од тешката работа. Таа предвреме остаре и огрде.

огребе | св.

Направи гребаница, издраска некого или нешто со нокти, со остар предмет, со трње и сл. Мачката го огреба детето. Трњето ме огребаа по рацете.

огрев | м.

Материјал што служи за горење заради затоплување (дрва, јаглен и др.). Управата не можеше да обезбеди огрев за сите. Тие одвај ја поминаа зимата без леб и огрев.

огрева | ж.