одблесок | м.
Одбиена светлина, отсјај. Сончев одблесок. Огнен одблесок. Сребрени одблесоци на роса.
одблизу | прил.
Од непосредна близина, од мало, блиско растојание; спрот: оддалеку. Го видов одблизу. Гласот се слушаше одблиску.
одбоен | прид.
Што одбива, што е во врска со одбивање. Одбоен став. Одбојна сила.
одбој | м.
Одбивање, одвраќање на нешто. Никој не настрада од одбојот на стрелите.
одбојка | ж.
Вид игра со топка во која две екипи, составени од по шест играчи, ја одбиваат топката со раце и ја префрлаат преку мрежата оптегната на средината на теренот.
одбојкар | м.
Тој што игра одбојка. Млади одбојкари.
одбојкарски | прид.
Што се однесува на одбојка и на одбојкар. Одбојкарски турнир. Одбојкарски дресови.
одбојник | м.
Најиздадениот преден и заден дел од автомобил што служи за заштита при удар.
одболедува | св.
Прележи некаква болест. Ја одболедува треската за неколку дена.
одбор | м.
Група од избрани или именувани лица која претставува некој орган на власта или правно тело со определени задолженија. Управен одбор. Извршен одбор. Месни одбори.
