одземи | прил.

Од земја. Се појави одеднаш како одземи да никна. Ја удри тамбурата одземи.

одзив | м.

Звук што се добива како повратна реакција на звук испуштен во широко пространство на отворено, во природата или во голема празна просторија; одглас, ехо; одзивање. Се слушаа довикувања, а потоа одзиви од довикувањата. Далечен одзив. Одзив од чекори.

одзивало | и.

Во поговорката: Мое одзивало, туѓо подувало – некој се одзива наместо друг и настрадува поради тоа.

одзива се | несв.

одзове се | св.

одѕвива се | несв.

одѕвие се | св.

одѕвон | м.

Ехо од ѕвонлив звук. Далечен одѕвон. Одѕвони од камбаните.

одѕвони | св.

Испушти ѕвонлив звук; заѕвони. Се слушна тап удар а потоа одѕвони скршен прозорец. Лажицата одѕвони во тенџерето.

одѕив | м.