боцлив | прид.
Што боцка, што има боцки. Боцлива жица. Боцлива ограда.
боцне | св.
Пробие во нешто со шилест предмет. Стариот го боцна компирот со виљушката. Лаборантот го боцна детето во прстето со специјална игла.
бочва | ж.
Голем дрвен сад со два газера стегнат со обрачи во кој се чуваат течности, најчесто вино; големо буре. За зима остававме вино во бочвите. Бочва од најдобар планински даб дише, пропушта воздух, иако не е за верување.
бочвар | м.
Тој што изработува бочви. Тој две години учеше за бочвар кај еден мајстор.
бочварница | ж.
Место каде што се чуваат бочви. Во бочварницата се чувствуваше кисел мирис на комиње.
бочварство | ср.
Бочварски занает. Бочарството изумира во последниве години како занает.
бочен | прид.
Страничен. Бочната страна на бродот беше малку оштетена од ударот.
бош | прид.
Празен, несодржаен, јалов. Бош муабет. Бош работа.
Бошавица | ж.
Река во Македонија.
Бошавија | ж.
Област во Македонија во подножјето на планината Кожув.
