работник | м.

Тој што се занимава со физичка или интелектуална дејност. Градежен работник. Наемен работник. Културни работници. Научен работник. Просветен работник.

работница | ж.

Работна жена.

работнички | прид.

Што се однесува на работник. Работничка класа. Работничка партија. Работничка облека.

работништво | ср.

Општ назив за работници, за работничка класа. Прогресивно работништво.

работоводител | м.

Тој што ги води работите; тој што раководи или управува со работите.

работодавач | м.

работодавец | м.

Тој што дава работа, што вработува, што наема работна сила. Работодавецот им ја исплати платата на вработените.

работодател | м.

работоспособен | прид.

Што е способен за работа. Сите работоспособни луѓе се вклучија во акцијата.

рабул | м.