расклешти се | св.
Почне да се клешти многу, зачестено и во голема мера; се. Се расклештиле пијаните мајстори. Децата се расклештиле. Се расклештил како будала.
расклика се | св.
За некои птици ‒ почне силно, зачестено да клика. Птиците се раскликале. Орелот се раскликал.
расклинка се | св.
Почне да клинка многу; Децата се расклинкале низ дворот.
расклокоти се | св.
Почне да клокоти многу, зачестено и во голема мера; Водата се расклокотила. Јадењето во тенџерето се расклокоти. Во стомакот сè ми се расклокоти.
расклони се | св.
Пушти гранки (клонови), разграни. Новите расади се расклонија. Грмушестите растенија се расклонија паралелно со почвата.
расклопен | прид.
Што е на делови, раздвоен, одделен на составни елементи. Расклопен часовник. Расклопена пушка. Во собата имаше расклопени делови од машината.
расклопи | св.
Раздели нешто на составни делови. Тој го расклопи часовникот на делови. Работниците ја расклопија машината.
расклоплив | прид.
Што може да се расклопи. Расклоплива кутија. Расклоплив апарат.
расклоца се | св.
Почне да клоца многу, зачестено и во голема мера; Коњите се расклоцаа. Детето се расклоца.
раскове | св.
Извади шајки од нешто заковано; ослободи од потков; поткове. Работниците ја расковаа вратата. Тој ги расковал потковиците од коњот.
