расудник | м.

Тој што расудува добро, разумен човек. Таа е непристрастен расудник.

расудок | м.

Логична мисла, способност да се расудува. Логичен расудок. Генијален расудок. Критички расудок. Автентични расудоци.

расука | св.

расуче | св.

Исуче, направи нешто сукано; со сукање истегне, растегне, развие тесто. Расукав неколку кори. Тие ќе расучат пита.

расформира | св. и несв.

Растури, растура, направи, прави да престане постоење на нешто како организирана целина; Тој ја расформира групата. Новата управа го расформира Одделот за инвестиции.

расфрла | несв.

расфрлен | прид.

Фрлен, растурен на сите страни, несреден. Расфрлена облека. Расфрлени книги. Расфрлен кревет.

расфрли | св.

Фрли на разни страни. Таа ги расфрли книгите на масата. Таа ја расфрли својата облека низ собата.

расфрчи се | св.

Почне силно да фрчи, на сите страни. Коњите се расфрчија. Куршумите се расфрчија во воздухот.

расфучи се | св.

Почне силно да фучи. Ветрот се расфучи.