стег | м.
стега | несв.
стегне.
стега | ж.
Направа за стегање, за спојување, за прицврстување на нешто.
стегач | м.
Споена еластична лента што спортистите обично ја носат за стегање на зглобовите.
стеглив | прид.
Што може да се стега.
стегнат | прид.
Глаголска придавка од стегне.
стегне | св.
Цврсто затегне, притегне врзувајќи нешто, цврсто сврзе, спои нешто. Детето ги стегна врвките од чевлите. Го стегна каишот на панталоните. Шивачката го стегна конецот во јазол.
стежер | м.
стежне | св.
Стане тежок, потежок; натежне, отежне.
стек 1 | м.
Во изразот стек на околности: ситуација што настанува поради истовремена појава на различни околности.
