талог | м.

Густ слој што останува, што се изделува од течноста и се наталожува на дното или по ѕидовите од садови, јами, речно корито и сл. По вадењето талогот од виното се симнува со мека четка. Го испива кафето и сама си гледа во црниот талог. Реката остава талог од тиња.

таложи | несв.

За вода – создава талог; наталожува. Реката таложи тиња.

таложник | м.

Филтер што служи за одделување на водата од горивото и на покрупните механички нечистотии со таложење.

талон | м.

Дел од квитанција (признаница, потврда, хартија од вредност и сл.) кој останува во кочанот по откинување на купоните.

талпа | ж.

Голема, дебела штица. Скелето беше направено од чамови талпи. Ја зема теслата и почнува да делка една талпа.

таљувче | ср.

таљур | м.

тамавќар | м.

тамаќар | м.

Скржавец, стипса. Трговец тамаќар.

тамаќарлак | м.

Скржавштина, скржавост. Тамаќарлакот му го зел умот.