догизден | прид.
Дотеран, накитен.
догизди | св.
Дотера, накити, нагизди. Мајката го догизди детето.
доглед | м.
(само едн.) Простор што може да се опфати со поглед; близина. Тој служи војска на доглед на својата куќа, а ништо не знае за своите.
догледа | св.
Види нешто од подалеку, забележи. Се сврте и назад ја догледа девојката. Ја догледа во далечината и неговата куќа.
догледен | прид.
Што ќе се случи во блиска иднина. Тешко дека ќе се состанат во догледно време. Во догледна иднина нема да биде подобрена таа состојба.
доглода | св.
Изглода до крај. Кучето ја доглода коската.
догма | ж.
Верско начело што верниците треба да го прифатат без никаква критика како апсолутно вистинито.
догматизам | зам.
Мислење кое е засновано врз догми. Верски догмати
догматик | м.
догматика | ж.
Збир од догми во една вера, учење за догмите. Религиозна догматика.
