жедува | несв.

Чувствува жед, е жеден.

жеже | несв.

Предизвикува силна топлина; гори, пече. Песокта под нозете сè уште жежеше.

жежне | св.

жежок | прид.

Што е многу топол, врел. Жешкиот ветер дуваше од југ. Жешка ноќ. Жешките зраци на сонцето немилосрдно печеа.

жезол | м.

Специјално изработен и украсен стап како симбол на владетелско или некое друго достоинство. Царски жезол. Црковните великодостојници имаат жезли.

желад | м.

Плод од даб или бука. Со желадот можеш да го нараниш прасето. Ми кажаа дека вашето село има јадри желади.

желадар | м.

Лице што собира желади. Во селото имаше многу желадари.

желатин | м.

Смеса што се добива со варење на одредени делови од животинско потекло (коски, кожа и сл.) и којашто служи за лепење; чист туткал. Безбојниот туткал се нарекува желатин.

желатинест | прид.

Што содржи желатин, што е како желатин.