животи | прил.

Во состави со предлог: на животи, до животи, при животи;

животина | ж.

животински | прид.

Што се однесува, што е својствено на животно, што потекнува од животно. Животински свет. Животинско потекло. Животинска маст.

животно | ср.

Живо суштество способно да се движи и да чувствува (наспроти растение), обично исклучувајќи го човекот. Дворот на селската куќа беше преполн со разни домашни животни.

животност | ж.

Својство на тоа што значи живот, што е полно со живот, со животна сила.

животодавен | прид.

Што дава, што внесува живот, што влијае поволно, што вдахновува. Животодавна почва.

животодавец | м.

Тој што дава живот; животворец (обично во религиозна смисла). Бог е животодавец.

животопис | м.

Опис на животот на некоја личност; биографија. Животопис на писателот.

животописание | ср.

животописен | прид.

Што се однесува на животопис; биографски. Животописните податоци се црпени од неговите белешки.