жигосан | прид.
Што има жиг. Говедата се жигосани.
жижне | св.
Предизвика (со нешто жешко) болка, чувство на печење. Тој го жижна детето со машата по нога.
жизнен | прид.
жила 1 | ж.
Крвен сад. Ми смрзна крвта в жили. Вратните жили му набрекнаа како врбови корења.
жила 2 | ж.
Детска играчка слична на ластик со врзана кожинка на средината на која се става каменот кој се исфрла со вртење или оптегнување; праќа. Детето ја оптегна жилата и го фрли каменот за да погоди едно врапче.
жилав | прид.
Што има жили, што е со истакнати, нагласени жили. Грст земја од родниот крај во неговата жилава рака му ја враќа силата и надежта.
жилавина | ж.
жилавка | ж.
Сорта бело грозје. Жилавката е многу родна сорта.
жилавост | ж.
Особина на тој што е жилав и својство на тоа што е жилаво; упорност, истрајност, постојаност.
жилест | прид.
Што има многу жили. Гледаше во своите жилести раце.
