жиг 1 | м.
а) Направа со врежан натпис или знак којашто служи за ставање отпечаток врз некого или врз нешто заради обележување, распознавање, заверка и сл.; б) Отпечатокот што се става. Со вжештен железен жиг Римјаните ги обележувале своите робови.
жиг 2 | м.
Жал, тага. Многу ми е жиг за тебе.
жига | несв.
жиговина | ж.
Непријатно чувство на киселост што се јавува во грлото предизвикано од стомачни киселини. Ме фати жиговина.
жиголо | м.
Маж што живее од љубовните врски со богати жени, машка проститутка.
жигоса | св.
Стави жиг некому или на нешто. Работниците ги жигосуваа говедата. Тој ги жигосува пратките со својот посебен жиг.
жигосан | прид.
Што има жиг. Говедата се жигосани.
жижне | св.
Предизвика (со нешто жешко) болка, чувство на печење. Тој го жижна детето со машата по нога.
жизнен | прид.
жила 1 | ж.
Крвен сад. Ми смрзна крвта в жили. Вратните жили му набрекнаа како врбови корења.
