завлечка | св.

Почне да влечка, да носи некого влечејќи. Го зедов ранетиот другар и го завлечкав кон засолништето. Коњот го завлечка паднатиот јавач по снегот.

завод | м.

Установа, институција. Педагошки завод. Хигиенски завод. Хидрометеоролошки завод.

заводи | св.

Почне да води, да насочува нечие движење. Тој го заводи орото. Го врза коњот со ортомата и го заводи надолу.

заводлив | прид.

Што заведува, што мами, што привлекува со своите одлики. Заводлив глас. Заводлива понуда. Заводлива девојка. Заводливи зборови.

заводник | м.

Тој што заведува, што освојува, што има успех во љубовта. Тој е голем заводник.

завоевател | м.

завози | св.

Почне да вози; Го завози автомобилот иако немаше дозвола.

завој | м.

Долга лента од газа или од платно што служи за преврзување и за заштита на повреден дел од телото; преврска. Левата рака му беше преврзана со бел завој. Во торбата секогаш носеше завои и лекови.

завојува | св.

Почне да војува; војува Големите сили повторно завојуваа на туѓа територија.

завојуван | прид.

Што се наоѓа во војна. Завојувани држави. Завојувани страни.