заврзок | м.
заврз.
заврие | св.
Почне да врие; зоврие, проврие. Го засили огнот за побрзо да заврие гравот.
заврна | ж.
заврне 1 | св.
Почне да врне; врне Кога ќе заврнеше, таванот прокиснуваше. Таа година многу рано заврна снег.
заврне (се) 2 | св.
заврница | ж.
заврска | ж.
(книж.) заплет; разврска.
заврти | св.
Доведе нешто во кружно движење околу неговата оска. Го заврте клучот на вратата. Го заврте воланот за цел круг.
завртка | ж.
Вид клин спирално нарежан, нажлебен, на кој може да се стави навртка;
завртка | св.
сп. вртка 1, заврти 1. Таа завртка со вретеното.
