закачалка | ж.
Направа со неколку куки за закачување алишта, изработена од дрво, метал, пластика и сл. Мантилот висеше на закачалката во ходникот.
закачи 1 | св.
Спои, сврзе еден предмет со друг со помош на кука или на друг соодветен начин. Железничарот ги закачи вагоните за локомотивата. Таа ми закачи еден каранфил на реверот.
закачи 2 | св.
Почне да качува нешто по скали и сл.;
закачка | ж.
Измислен повод за кавга или за избегнување обврски и сл. Детски закачки. Правни закачки.
закачлив | прид.
Закачлив поглед. Закачлива смеа.
закашка | св.
Извалка нешто. Ножот беше закашкан од маста.
закашла се | св.
Почне да кашла;
заквака | св.
За жаба – почне да квака; Од барата заквакаа жаби.
закваси | св.
Стави квас, квасец; Половината млеко го свари, а половината го закваси.
заквечери се | св.
Настапи квечерина; се смрачи. Чекав да се заквечери.
